امداد و نجات

کمک های اولیه

کمک‌های اولیه به اقدامات اولیه‌ای گویند که بلافاصله پس از بروز حادثه و قبل از رسیدن به مرکز درمانی صورت می‌گیرد و سبب کاهش چشمگیر مرگ‌ومیر و تخفیف بیماری و آسیب‌های مصدوم می‌شود.

نجات و زنده نگه داشتن شخص مصدوم، جلوگیری از شدت یافتن عارضه و کمک به بهبود حال بیمار تا رسیدن و انتقال به مراکز درمانی از اهداف کمک‌های اولیه می‌باشد.

شما به‌عنوان یک کمک دهنده به یک مصدوم باید موارد زیر را در اولویت قرار دهید:

ارزیابی موقعیت

•  خیلی سریع و در کمال خونسردی حادثه را ارزیابی کنید. مواظب خطراتی که مصدوم و شما را تهدید می‌کند باشید و هرگز خود را به خطر نیندازد.

امن کردن محل حادثه

•  تا حد امکان مصدوم را از خطر دور کنید.

ارائه کمک‌های اولیه

•  مصدومان را بررسی کنید و در ابتدا به مداوای مصدومانی بپردازید که در موقعیت خطرناک‌تری هستند.

درخواست کمک

•  سریعاً با مرکز درمانی یا اورژانس تماس بگیرید و تقاضای کمک کنید.

اولین اقدام برای امن کردن محل حادثه خاموش کردن وسیله نقلیه حادثه‌ساز است، سوییچ را بچرخانید و موتور اتومبیل را خاموش کنید تا از وقوع آتش‌سوزی در موتور اتومبیل جلوگیری شود

به‌سرعت تمامی مصدومان را بررسی کنید و در ابتدا به مصدومانی بپردازید که آسیب‌های آن‌ها بسیار شدید است، سوختگی‌ها یا زخم‌های خیلی وسیع در اولویت هستند.

درصورتی‌که خطر جدی مصدوم را تهدید نمی‌کند، سعی کنید بدون جابه‌جا کردن مصدوم را درمان کنید.

نیاز های حیاتی 

تأمین نیازهای حیاتی مصدوم می‌تواند جان او را نجات دهد. این نیازهای حیاتی عبارت‌اند از:

• باز بودن راه تنفس
• تنفس به اندازه کافی
• گردش خون مناسب

موقعیت های اورژانسی

سه موقعیت اورژانسی که فرد به علت فقدان نیازهای حیاتی در معرض خطر قرار می‌گیرد عبارت‌اند از:

• فقدان تنفس و یا فقدان ضربان قلب
• خونریزی شدید
•  حالت بیهوشی که احتمالاً منجر به بسته شدن راه تنفس و در نهایت عدم تنفس می‌شود.

در برخورد با یک مصدوم بی‌هوش، مهم‌ترین اقدام باز کردن راه هوایی و حفظ گردش خون او می‌باشد

اگر مصدوم نفس می‌کشد سایر مواردی که جان مصدوم را تهدید می‌کند مانند خونریزی شدید را درمان کنید. اگر مصدوم نفس نمی‌کشد دو تنفس مصنوعی مؤثر بدهید سپس گردش خون مصدوم را بررسی نمایید.

علائم حیاتی مصدوم یعنی، سطح هوشیاری، نبض و تنفس و هم‌چنین درجه حرارت او